-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Doelloos verloren tussen twee landen
(voor Inge Vermeulen (1985 - 2015))Je bent geboren als Inge Joanna Francisca op 6 januari 1985 in Americana, Brazilië. Je bent geadopteerd door de Nederlandse familie Vermeulen. Je begon als hockeyster op de HBS als linksachter in het hockeyteam en later als doelvrouw. Je was als jongeling ook erg talentvol in judo. Je verhuisde met je adoptiegezin naar Bloemendaal, waar je in 2003 bij de selectie van het eerste team kwam en bleef.
In de zomer van 2007 ging je als doelverdedigster van overgangsklasser Bloemendaal naar de hoofdklasser Stichting Cricket en Hockey Club uit Bilthoven, je laatste club. In het seizoen 2007 - 2008 bereikte de damesselectie van de club, met jou op doel, voor het eerst in het bestaan van de play-offs de nationale eretitel.
Je kwam uit voor diverse, Nederlandse jeugdselecties. De laatste acht jaar was je doelverdedigster van SCHC-Bilthoven. Je was de beste keepster van het seizoen 2007-2008, waardoor je de Gouden Helm won. Je was ook de trainster van de jeugd van SCHC. Op 27 januari 2008 speelde je tegen Schotland en behaalde je brons.
Op 8 april 2008 maakte je in Vught jouw debuut voor het Oranje dameshockeyteam in de met 2-1 gewonnen oefeninterland tegen Duitsland. Het eerste doelpunt was van Michelle van der Pols. Maartje Paumen maakte het winnende doelpunt. In de zaal keepte je vijf interlands tijdens het Euro-hockey Indoor Nations kampioenschap 2008 in Almeria in Spanje. Je was één van de beste keepsters uit de hoofdklasse. Je was een niet altijd vrolijk mens en een vleermuis in de duisternis, het was onmogelijk om al jouw gedachten te kunnen volgen. Je had een buitengewone intelligentie en kennis, maar je chronische depressie was groter.
Je had een uitstekende reflex, waardoor je bijna onhoudbare ballen wist tegen te houden. Het is eeuwig zonde, dat je niet voor de Olympische Zomerspelen in Peking en Beijing bent geplaatst. Daar won Nederland toen in 2008 de gouden medaille. Ze wonnen in Beijing met 2-0 van China. De toenmalige bondscoach Marc Lammers besloot om Carlijn Welten en jou niet mee te nemen. Als derde keepster maakte je trouwens nauwelijks kans. Lisanne de Roever was de eerste keepster en Floortje Engels de tweede keepster.
In 2009 won je met Oranje brons op de Champions Trophy in Sydney. Jullie hadden met 5-2 gewonnen van Duitsland. Je was enorm gedreven, fanatiek en gepassioneerd als topsportster. Je hebt negen officiële interlands gekeept voor de Nederlandse vrouwenploeg hockey. Je speelde vaak de lolbroek en je was enorm creatief, maar je kon ook zeer down zijn. Je leed langdurig aan zware depressies en een ondraaglijk geestelijk lijden. In 2010 speelde je voor het laatst voor Oranje.
Vanaf 2012 ging je voor de nationale vrouwenploeg van Brazilië spelen. 'De Brazilianen waren jouw soort mensen!', zei je. Je was van grote waarde voor de Braziliaanse hockeyploeg. Je was ook de keeperstrainster van de Braziliaanse mannenploeg. In 2013 werd je uitgeroepen tot de beste keepster van het Pan-Amerikaanse toernooi. Je ploeg werd vierde. Bondscoach Max Caldas koos voor Londen 2012 voor Floortje Engels en Joyce Sombroek. Jij ging daarna voor de Spelen van Rio de Janeiro 2016, maar ergens was je opnieuw zwaar teleurgesteld. Toch was je van plan om in Rio als goalie te gaan schitteren, samen met je Braziliaanse team en de trainer Bert Bunnik. Toch was dit team minder goed dan Oranje. Anderzijds ging het jou altijd om de inzet en niet om het behaalde resultaat, wat je een bijzaak vond.
Ergens diep down voelde je je wreed ontworteld en wanhopig vereenzaamd. Je kon niet meer en je wilde niet meer. Je was troosteloos en moedeloos. Je vloog maar heen en weer tussen Nederland en Brazilië. Je voelde je ergens nergens meer bij horen.
Op zaterdag 10 januari 2015 had je nog gespeeld met je damesteam in Bilthoven. Op maandag 12 januari 2015 heb je in je woning in Utrecht zelfdoding gepleegd. Je was ontworteld en vereenzaamd, terwijl de beschermengelen sliepen. Je bent dertig jaar geworden.
De voorzitter van SCHC Stephan van der Vat zei: 'We zijn enorm verdrietig en ontredderd, maar we kunnen niet anders dan haar keuze respecteren!'. In de dameshockeywereld is geschokt en verbijsterd gereageerd.
www.nederlands.nl
Schrijver: Joanan Rutgers, 22-01-2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten